قابلیت های سازمانی
همه ما این جمله را بارها و بارها شنیدهایم: “قابل شمارا ندارد.” آیا تا کنون به مفهوم واقعی این جمله فکر کردهاید؟!؟ در این جمله ساده این مفهوم والا نهفته است که قابلیت یا قابلیت های شما به قدری زیاد است که قابلیت این شیء یا کالا در برابر آن به چشم نمی آید. منظور از قابلیت چیست؟ قابلیت ها چه کاربردهایی دارند؟ و چگونه میتوان قابلیت ها را افزایش داد؟
در این مقاله میخوانید:
-مفهوم قابلیتهای سازمانی
-انواع قابلیتهای سازمانی
مفهوم قابلیتهای سازمانی
قابلیت توانایی انجام یک کار یا آمادگی پذیرش یک حالت است که گاهی از آن به عنوان استعداد هم نام برده میشود. منظور ما از قابلیت در این مقاله توانایی و مهارت لازم برای رسیدن به اهداف است. قابلیت را میتوان به دو گروه فردی و سازمانی تقسیم کرد. قابلیت ها یا شایستگیهای فردی یا عمومی هستند که برخی ویژگیهای شخصیتی را شامل میشوند از قبیل خلاقیت، توانایی برقراری ارتباطات، توانایی حل مسئله، سرسختی، خودمدیریتی و قابلیت کار تیمی. و یا تخصصی هستند که به صفاتی اشاره دارد که از دانش نشأت گرفته و فرد را قادر میسازد نقش های تحصصی خود را به بهترین وجه ممکن انجام دهد. این قابلیتها از طریق یادگیری و تجربه به دست میآیند.
اما قابلیتهای سازمانی جزء داراییهای غیرملموس هر سازمان هستند و توانایی سازمان در ترکیب منابع و مدیریت آن ها در راستای اهداف سازمانی را در بر میگیرند، در واقع می توان گفت قابلیت ها، منابع را به نتایج تبدیل میکنند.
انواع قابلیتهای سازمانی
برخی قابلیتهای مهم سازمانی که توسط دیو و الررچ معرفی شده اند، عبارتند از:
1-کارمندان مستعد:
منظور از کارمندان مستعد، افرادی هستند که از قابلیتهای فردی اعم از قابلیتهای عمومی و قابلیتهای تخصصی در حد مطلوب برخوردارباشند. وظیفه سازمان جذب، انگیزش و نگهداری این افراد شایسته است. برای تقویت این قابلیت باید تعهد کارمندان مستعد را افزایش داد و برای اندازهگیری آن میتوان از شاخص بهرهوری و نگهداشت کارکنان استفادهنمود.
2-سرعت:
منظور از قابلیت سرعت، اعمال سریع تغییرات و واکنش سریع در زمینههایی مانند بهرهبرداری از بازار جدید، خلق محصولات جدید، استخدام نیروهای جدید و یا فرآیند یک کسب و کار جدید است. اندازهگیری این قابلیت با محاسبه زمان مورد نیاز برای هریک از موارد بیان شده، صورت میگیرد، هرچه این زمان کمتر باشد، سازمان از قابلیت سرعت، بیشتر برخوردار است.
3-ذهنیت مشترک و نشان(برند) تجاری:
این قابلیت به معنای تصویر ذهنی مثبت و پایدار کارکنان و مشتریان از سازمان است. برایاندازهگیری این قابلیت برای کارکنان این پرسش مطرح میشود که “سه ویژگی مهمی که ما می خواهیم بهترین مشتریان، ما را با آن بشناسند، کدام است؟” درجه توافق نظر کارکنان در پاسخ به این سؤال اغلب 60-50درصد است اما سازمانهای موفق این رقم به 90-80درصد هم میرسد. قدم بعدی گرفتن بازخورد برند از مشتریان کلیدی است. هرچه ذهنیت کارکنان و مشتریان هماهنگتر باشد، این قابلیت در سازمان قویتر است.
4-پاسخگویی:
این قابلیت به توانایی سازمان به گرفتن عملکرد بالا از کارکنان میپردازد و از طریق فرم ارزیابی عملکرد کارکنان قابل سنجش است.
5-همکاری:
این قابلییت به معنی توانایی افراد، تیمها و بخشهای سازمان در همکاری و همیاری یکدیگر با هدف افزایش کارایی و همافزایی است.
6-یادگیری:
یادگیری یعنی توانایی تولید و تعمیم ایدههای تأثیرگذار. ایدهها از طریق الگوبرداری از سازمانهای موفق، آزمون و خطا، استخدام افرادی با ایدهها یا مهارتهای جدید و یا توسعه مهارتهای کارکنان مستعد از طریق آموزش به دست میآیند.
7-تعامل با مشتری:
از توانایی سازمان در ایجاد روابط پایدار مبتنی بر اعتماد با مشتریان هدف، به عنوان قابلیت تعامل با مشتری یاد میشود. این قابلیت را میتوان از طریق فرم نظرخواهی از مشتریان مورد سنجش قرار داده و با اعمال نظر مشتریان در ارائه خدمات به آنان، تقویت کرد.
8-وحدت استراژیک:
ایجاد یک دیدگاه استراتژیک مشترک در سازمان به وحدت استراتژیک منجر میشود که در سه سطح ذهنی، رفتاری و خط مشیهای نمود پیدا میکند. سطح ذهنی مربوط به آگاهی کامل اعضا از استراتژی سازمان است، در سطح رفتاری، کارکنان اعمال خود را با استراتژی سازمان هماهنگ میکنند و در سطح سوم خط مشیهایی برای سازمان تعیین میگردد که برای پیادهسازی استراتژی سازمان ضروری هستند.
9-نوآوری:
توانایی انجام کارهای جدید هم در محتوا و هم در فرآیند، نوآوری نامیده میشود. نوآوری علاوه بر آنکه کارکنان را سرذوق میآورد، رضایت مشتریان را نیز جلب میکند و آن را می توان با شاخص سرزندگی سنجید.
10-کارایی:
قابلیت کارایی یعنی مدیریت هزینه ها. برای سنجش آن کافی است به دفاتر سود و زیان مراجعه کنیم. هر چه سودآوری سازمان بیشتر باشد، این قابلیت قوی تر است.
11-رهبری:
رهبری اثربخش یک قابلیت مهم سازمانی است. برخورداری از رهبرانی مؤثر برای هر سازمانی یک مزیت به حساب میآید.
قابلیتهای فوق از مهمترین قابلیتهای سازمانی به شمار میروند اما دسته بندی دیگری نیز از قابلیتها وجود دارد که شاید بتوان گفت هریک ترکیبی از یک یا چند قابلیت فوق هستند. قابلیت هایی مانند قابلیت های فنی، قابلیت های بازاریابی، قابلیت های تحقیق و توسعه، قابلیت های منابع انسانی و قابلیت های مدیریت دانش که همگی برای سازمان سرنوشت ساز هستند. قابلیتهای فنی ترکیبی از قابلیتهای کارمندان مستعد، یادگیری و نوآوری است. قابلیتهای بازاریابی، قابلیت های ذهنیت مشترک و نشان تجاری و تعامل با مشتری را در بر میگیرد. قابلیت های تحقیق و توسعه، قابلیتهای سرعت و نوآوری را پوشش میدهند. قابلیتهای منابع انسانی،قابلیتهای کارمندان مستعد، پاسخگویی، همکاری و وحدت استراتژیک را شامل میشود و قابلیتهای مدیریت دانش همه موارد فوق را در خود جای میدهند.
همانگونه که در ابتدا گفتیم قابلیت توانایی سازمان در ترکیب منابع است اما نمی توان یک فهرست واحد از قابلیتهای سازمانی برای تمامی سازمانها ارائه نمود چون از یک طرف منابع در اختیار هر سازمان متفاوت از سایر سازمانهاست و از طرف دیگر شیوه مدیریت این منابع با هم یکسان نیست. پس چاره چیست؟
لازم است سازمانها ضمن شناخت نقاط قوت و ضعف خود و همچنین تهدیدها و فرصتهای محیطی، یک نقشه از قابلیت های مورد نیاز خود جهت دستیابی به اهداف استراتژیک سازمان، طراحی کنند. ما در مرکز توسعه مدیریت و رهبری کسب و کار مدیرسام به شما کمک می کنیم تا چگونی طراحی نقشه قابلیتهای سازمان خود را یادبگیرید و “رهبر کسب و کار خود باشید.” در جدول شماره 1 قابلیت های سازمانی مورد نیاز یکی از شرکای تجاری که توسط مدیرسام تدوین گردیده است مشاهده میکنید:
جدول شماره 1: نمونه لیست قابلیتهای سازمانی
دیدگاهتان را بنویسید